آنچه در مورد تعداد سرمه دوزی روی ترمه گوریو قابل توجه است این است که تعداد قدردان های تولید شده به منظور قدردانی زیبایی ظاهر می شود.
طبق رسم گوریو، هر 10 یا بیشتر عرض چادر راه می‌رود و از هم فاصله می‌گیرد.» دامنه تقاضای آن گسترده است.
بنابراین فرض می‌شود که نه تنها به چادر بلکه به داخل اتاق داخلی نیز گسترش یافته است یا اتاق نشیمن این واقعیت که قدردانان برای تکمیل زیبایی گلدوزی ظاهر شده اند، می توان گفت که دامنه گلدوزی را گسترش داده است.
سرمه دوزی به پیروی از دوران قبل، ایمانی برای محافظت از کشور است که به دنبال سعادت ملت است.
خانواده سلطنتی به عنوان یک فرهنگ پرورش یافت و عمیقاً در زندگی زنان نفوذ کرد و به یک عادت تبدیل شد. در نتیجه، گلدوزی بودایی برای مقاصد مختلف بیش از هر دوره دیگری رونق گرفت.
با توجه به اینکه تعداد زیادی از نقاشان راهب در آن زمان در نقاشی های بودایی شرکت می کردند، راهبان، راهبه ها و الهه های زیادی بودند که خود را وقف گلدوزی بودایی کردند.
فرض کرد که با توجه به کمیت و کیفیت نقاشی های بودایی گوریو که در حال حاضر در ژاپن و جاهای دیگر باقی مانده است، تعداد گلدوزی های بودایی باید با این مقدار قابل مقایسه باشد. با این حال، آثار کمی وجود دارد، بنابراین انتظار می رود کاوش های آینده انجام شود.
از آغاز سلسله چوسون تا اواخر قرن پانزدهم، تغییرات بزرگی در همه زمینه ها مانند سیاست، اقتصاد و اجتماعی ایجاد شد و پتانسیل فرهنگ چوسون شکل گرفت.
در زمان سلسله چوسون، کشاورزی اقوام و سرکوب تجارت و صنعت سیاست های اساسی بود، بنابراین صنایع دستی خصوصی در روزهای اولیه توسعه پیدا نکرد و در نتیجه، دهقانان تولید مواد غذایی را به عنوان شغل اصلی خود تبدیل کردند و صنایع دستی به حاشیه آنها تبدیل شد.
تولید پوشاک بنابراین، صنایع نساجی مانند بافندگی و رنگرزی مربوط به تولیدات پزشکی عمدتاً توسط زنان انجام می شد و کارگران زن فعالانه تشویق به افزایش اراده برای تولید می شدند و تأکید می کردند که این یک فضیلت ضروری است که زنان عادی باید داشته باشند.
اوایل سلسله چوسون با نگاهی به، ابتدا می‌توانیم در مورد اجرای سیستم سینه‌بند و نگهداری از صنعت صنایع دستی ادارات دولتی پی ببریم. نشان درجه کارمندان دولت برای اولین بار در سال 1453 (دانجونگ 1) اجرا شد.
از آن زمان تاکنون بارها مورد بازنگری قرار گرفته است و اکثر سینه بندهایی که امروزه به دست می آیند از نظر تعداد نسبتاً زیاد هستند. سازمان دولتی صنایع دستی از دوره سه پادشاهی توسعه یافت، از دوره گوریو گذشت و در حدود قرن پانزدهم در اوایل سلسله چوسون توسعه یافت.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.