شکلات غذایی است که بسیاری از ما، کوچک و بزرگ، عاشق مصرف آن هستیم. شکلات که از دوران کودکی یکی از لذت‌بخش‌ترین خوراکی‌ها است، برای سلامتی، به‌ویژه شکلات تیره، مفید است.
وقتی به توسعه تاریخی شکلات زنجبیلی مشهد نگاه می کنیم. احتمالاً با مایاها آغاز شد که اولین مردمی بودند که گیاه کاکائو را در آمریکای جنوبی کشت کردند.
برای مایاها، شکلات یک نوشیدنی کاکائویی بود که با آب داغ تهیه می شد و اغلب با دارچین و فلفل طعم دار می شد. آن را “غذای خدایان” می نامیدند و آزتک ها آن را امپراتور دوم نامیدند. روی میز موکتزوما ارائه شده است.
کریستف کلمب اولین اروپایی بود که در سال 1502 با کاکائو مواجه شد. او یک قایق رانی حاوی دانه های کاکائو را کشف و ضبط کرد که آن را “بادام اسرارآمیز به نظر می رسد” و به عنوان یک ارز در آمریکای مرکزی توصیف می کند.
کاکائو در سال 1528 در اروپا پدید آمد، زمانی که فاتح اسپانیایی هرنان کورتس نمونه‌های کاکائو را به پادشاه چارلز اسپانیا آورد و تأثیر زیادی از این نوشیدنی “طلای قهوه‌ای” را گسترش داد.
امروزه به عنوان غذایی که بسیاری از ما عاشق مصرف آن هستیم، جای خود را در زندگی ما باز کرده است. شکلات تلخ اغلب توسط بزرگسالان برای شیرین کردن دهان مصرف می شود.
شکلات از گیاه کاکائو به دست می آید. کلمه “کاکائو” در زبان انگلیسی به دانه های بو داده نشده گیاه کاکائو اشاره دارد، در حالی که کلمه “کاکائو” به دانه های فرآوری شده اشاره دارد.
محصولات با برچسب کاکائو حاوی دانه های خام هستند، در حالی که محصولات با برچسب کاکائو، شکلات های فرآوری شده یا پودر شکلات هستند.
شکلات تلخ حاوی مواد جامد دانه کاکائو (تا 80 درصد وزن کل) و کره کاکائو است. با رایحه تند و ماندگار کاکائو در دهان ذوب می شود و طعمی تلخ و دلپذیر به جا می گذارد.
کیفیت آن به درصد کاکائو بستگی دارد. بیشتر فواید سلامتی مربوط به شکلات با مصرف شکلات تلخ مرتبط است.
درصد کاکائو باید حداقل 70 درصد باشد
کاکائو، ماده کلیدی شکلات، حاوی مقادیر قابل توجهی چربی است (40 تا 50 درصد به عنوان کره کاکائو، حدود 33 درصد اسید اولئیک، 25 درصد اسید پالمتیک و 33 درصد اسید استئاریک).
در عین حال، پلی فنول ها حدود 10 درصد از وزن خشک یک دانه کامل کاکائو را تشکیل می دهند. دانه‌های کاکائو یکی از شناخته‌شده‌ترین منابع پلی‌فنل‌های رژیمی هستند که حاوی آنتی‌اکسیدان‌های فنلی بیشتری نسبت به اکثر غذاها هستند.
سه گروه از پلی فنل ها را می توان در دانه های کاکائو شناسایی کرد: کاتچین ها (37 درصد)، آنتوسیانیدین ها (4 درصد) و پروآنتوسیانیدین ها (58 درصد).
این فلاونوئیدها فراوان ترین ترکیبات گیاهی در دانه های کاکائو هستند. با این حال، تلخی ناشی از پلی فنول ها باعث می شود دانه های کاکائو فرآوری نشده نسبتاً ناخوشایند باشند.
به همین دلیل، تولید کنندگان تکنیک های پردازش را برای حذف تلخی ایجاد کرده اند. چنین درمان هایی محتوای پلی فنول را تا 10 برابر کاهش می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.